Wągrowiec: miasto nad Nielbą i Wełną

Tego szukamy w Wągrowcu

Przekonaj się, co kryje się pod najczęściej wyszukiwanymi frazami internautów, takimi jak: Wągrowiec pogoda, Wągrowiec, praca Wągrowiec, Wągrowiec wydarzenia z ostatniej chwili, kino Wągrowiec, PBS Wągrowiec.

Jeśli jesteś osobą, która chce dowiedzieć się czegoś więcej o Wągrowcu, tutaj możesz przeczytać kilka słów o jego historii.

---

Miejscowość została założona przez zakonników cysterskich z klasztoru w Łęknie, którzy uznali teren pomiędzy rzekami Wełną i Nielbą za idealne miejsce do założenia miasta. Pierwsze wzmianki o nazwie Wągrowiec pochodzą z 22 grudnia 1381 r., kiedy to nazwa miasta została wymieniona w oficjalnym akcie przekazania gruntów i dochodów proboszczowi parafii św. Jakuba Apostoła. Już w tamtym okresie mieszkańcy identyfikowani byli jako mieszczanie. Dzięki prawu zatwierdzonemu w 1393 r. przez króla Władysława Jagiełłę miasto otrzymało uprawnienia do organizowania cotygodniowych targów na rynku oraz dwudniowych jarmarków, które odbywały się raz w roku w dniu św. Jakuba Apostoła, patrona miasta.

Dynamiczny rozwój miasta skłonił zakonników z Łękna już w latach 90. XIV wieku do podjęcia decyzji o przeniesieniu opactwa do Wągrowca, co stanowiło proces translokacji. Wybrano zachodnią część miasta jako lokalizację do budowy nowej siedziby. Klasztor był wielokrotnie przebudowywany aż do XVIII wieku, dostosowując się ostatecznie do stylu schyłkowego baroku.

Najstarszy istniejący herb miejscowości został umieszczony na pieczęci miejskiej z XVI wieku, prezentując postać zakonnika cysterskiego od pasa w górę. Ujęcie Cystersa w herbie Wągrowca symbolizowało pamięć o prawie zakonu do posiadania miasta. W XVI wieku mieszkańcy miasta cieszyli się dobrobytem, będąc zamożnymi obywatelami, co potwierdzają zarówno dokumenty i księgi miejskie, jak i artefakty odkryte podczas badań archeologicznych. Mieszkańcy hojnie wspierali zakonników, co umożliwiło im wzniesienie kościoła farnego, który do dzisiaj przetrwał w stylu późnogotyckim. W okresie prosperity miasta działało licznych rzemieślników i Bractwo Kurkowe. Istniała również szkoła dla chłopców, do której uczęszczali potomkowie zamożnych mieszczan. Ks. Jakub Wujek, jeden z wychowanków tej szkoły, był pierwszym tłumaczem Pisma Świętego na język polski.

W XVII wieku nadeszły trudne czasy dla Wągrowca, gdy miasto często doznawało zniszczeń spowodowanych klęskami żywiołowymi. Wielokrotnie nawiedzały je pożary, powodzie, a mieszkańców dotykały epidemie morowego powietrza. W tym czasie miały również miejsce liczne procesy o czary, zakończone śmiercią co najmniej kilkunastu osób.

W okresie od 1793 do 1919 r. Wągrowiec znajdował się pod panowaniem pruskim, a w latach 1807–1815 był częścią Księstwa Warszawskiego. Od końca XIX wieku zanotowano rozwój drobnego przemysłu. W 1888 r. utworzono połączenie kolejowe z Poznaniem i Bydgoszczą. W tym czasie mieszkańcy miasta aktywnie uczestniczyli w powstaniu wielkopolskim w latach 1918–1919.

Podczas niemieckiej okupacji w latach 1939–1945 Wągrowiec został włączony do III Rzeszy, co skutkowało wysiedleniem Polaków do Generalnego Gubernatorstwa. W latach 1942–1945 funkcjonował jako centrum konspiracji Armii Krajowej i Narodowych Sił Zbrojnych. W 1945 r. miały miejsce liczne aresztowania przez Urząd Bezpieczeństwa i NKWD członków polskich organizacji niepodległościowych oraz cywilnej ludności, a także ich deportacje w głąb ZSRR.

Od 1999 r. Wągrowiec pełni funkcję siedziby powiatu województwa wielkopolskiego.

---

Sięgnij po resztę do Twojego Miasta

Fakty
Pogoda
Dane statystyczne